Produkcja porcelany to tradycyjna gałąź przemysłu wałbrzyskiego. Początkiem produkcji porcelany w Wałbrzychu była fabryka wyrobów kamionkowych Rauscha, którą założono w 1820. Kolejnym wielkim zakładem była fabryka porcelany Hayna, wybudowana i uruchomiona w 1829. Obie te fabryki dały początek Zakładom Porcelany Stołowej „Krzysztof”. Od 1845 w Starym Zdroju czynna była fabryka porcelany Carla Tielscha, która po przemianowaniu, unowocześnieniu i rozbudowie w 1945, działała do 2012 pod nazwą Fabryka Porcelany „Wałbrzych”. Dwa największe zakłady, Zakłady Porcelany Stołowej „Krzysztof” i Fabryka Porcelany „Wałbrzych”, specjalizowały się od dawna w tej branży z powodzeniem eksportując wyroby na rynki światowe i zdobywając uznanie wśród klientów. O wiele mniejszą troskę o zdobywanie nowych rynków zdobywał wybudowany od podstaw Zakład Porcelany Stołowej „Krzysztof II” (późniejsza FP „Książ”). Zakład wybudowany za 2,2 mld złotych miał poprawić sprzedaż porcelany oraz zdobyć kolejną niszę rynkową eksportując swe wyroby. Nie najlepszej jakości porcelana, błędy w zarządzaniu zakładem oraz brak zainteresowania poszukiwaniem nowych rynków zbytu doprowadził zakład do olbrzymich długów (50 mld zł w 1990), a co za tym idzie do jego upadku. Zakład przemianowano na Fabrykę Porcelany „Książ”.
l